{Ακολουθεί guest post απο την Αλεξάνδρα Βαλτά.}
Πολύ αργά θα καταλάβεις
ότι τα καλύτερα ταξίδια είναι αυτά που δεν έκανες ποτέ.
Που δεν τα τόλμησες, που δεν τα γεύτηκες.
Ένα από τα καλύτερα ίσως βιβλία που διάβασα την χρονιά που μας πέρασε, ήταν το Μια Νύχτα Ακόμη του Κώστα Κρομμύδα από τις εκδόσεις Διόπτρα. Ένα συγκλονιστικό πραγματικά βιβλίο που σου προκαλεί σοκ από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Και αυτό όχι γιατί έχει τίποτα κρυφά νοήματα και τρομερές ανατροπές. Όχι.
Σε συγκλονίζει με την απλότητα και την αλήθεια του. Ο συγγραφέας δεν σε παραπλανά. Σου υπόσχεται ταξίδια. Και με αυτό το βιβλίο, αυτό ακριβώς κάνεις. Ταξιδεύεις.
Η Ισμήνη την ημέρα του γάμου της, μαθαίνει οτι έχει μερικούς μήνες ζωής. Από εκείνη την στιγμή, η ζωή της αναπόφευκτα αλλάζει.
Αρχίζει να βλέπει τα πράγματα από άλλο πρίσμα. Αναθεωρεί φίλους, προτεραιότητες, συντρόφους. Τα παρατάει όλα και αποφασίζει να κάνει όλα όσα ονειρευόταν να κάνει στην ζωή της και δεν έκανε. Ταξίδια…
Σταματάει την δουλειά της, αφήνει τους γονείς της να πενθήσουν για την χαμένη ζωή της μόνους τους, καθώς η ίδια ζει ακόμα και είναι πολλά αυτά που θέλει να κάνει.
Ζει, ταξιδεύει, ερωτεύεται, γνωρίζει νέους ανθρώπους και μαθαίνει την Ισμήνη από την αρχή. Βλέπει την ζωή της να περνά μπροστά από τα μάτια της και μαζί της βλέπεις και εσύ την δική σου την ζωή.
Αναρωτιέσαι αναπόφευκτα τι θα έκανες εσύ στην θέση της. Πως θα ένιωθες. Ποια πράγματα ήθελες να κάνεις και δεν έκανες. Δεν πρόλαβες; Άλλαξες προτεραιότητες; Όλα αυτά και άλλα τόσα.
Με πρωτοπρόσωπη αφήγηση, με τόνους εξομολογητικούς ο Κώστας Κρομμύδας μας δίνει ένα μυθιστόρημα συγκινητικό, με άρτια δομή και σφιχτοδεμένη πλοκή, με γρήγορη ροή, με ένταση στα σημεία εκείνα που χρειάζεται να τονιστούν, με χαρακτήρες που σε εμπλέκουν συναισθηματικά και με προβληματισμούς που σε κάνουν να σταθείς και να μην τους προσπεράσεις.
Ένα βαθιά ανθρώπινο βιβλίο, ένας οδηγός θα έλεγα για το πως θα έπρεπε να βλέπουμε την ζωή μας. Πως θα έπρεπε να την ζούμε. Δίχως πρέπει και γιατί. Χωρίς να μας κυνηγά ο χρόνος.
Δυστυχώς όμως, επειδή είμαστε φτιαγμένοι έτσι οι άνθρωποι, να ξεχνάμε εύκολα, να προσπερνάμε πράγματα, να θεωρούμε την ζωή και την υγεία δεδομένη, πολλοί που διάβασαν αυτό το βιβλίο, θα προβληματίστηκαν, θα στεναχωρήθηκαν, θα υποσχέθηκαν στους εαυτούς τους να ζήσουν πιο πολύ για τους ίδιους. Αλλά στο τέλος θα τους πήρε πάλι η καθημερινότητα από κάτω.
Το βιβλίο το διάβασα το καλοκαίρι. Προβληματίστηκα πολύ. Στεναχωρήθηκα ακόμα περισσότερο. Έκλαψα πολύ. Και εννοείται οτι έβαλα τον εαυτό μου στην θέση της Ισμήνης.
Τι θα έκανα αλήθεια αν είχα λίγους μήνες ζωής. Τι θα άλλαζα από την ζωή μου και τι όχι; Τι όνειρα είχα; Προλαβαίνω να τα πραγματοποιήσω;
Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θα κληθείς να απαντήσεις διαβάζοντας το βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα.
Και όχι η αλήθεια είναι οτι δεν αλλάζεις την κοσμοθεωρία σου και τον τρόπο ζωής σου τόσο απλά, παρά μόνο αν φας ένα πραγματικά γερό χαστούκι.
Ωστόσο μερικές μικρές αλλαγές στην καθημερινότητα μας μπορούμε όλοι να τις κάνουμε, μέχρι να αισθανθούμε έτοιμοι να κάνουμε το μεγάλο μπαμ και ν’ αλλάξουμε την ζωή μας. Και να την κάνουμε όπως ακριβώς θέλουμε.
Γιατί…
μια αστραπή η ζωή μας μα προλαβαίνουμε
– Ν. Καζαντζάκης
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Υπάρχουν ταξίδια που ξεκινούν με μια βαλίτσα στο χέρι. Άλλα, έπειτα από έναν χωρισμό. Κάποια, όταν μια δουλειά σε αναγκάζει να φύγεις χωρίς να αφήσεις τίποτα πίσω σου…
Υπάρχουν ορισμένα που έμειναν χαραγμένα στην ψυχή μας επειδή μας πόνεσαν, επειδή μας ανάγκασαν να πληγώσουμε κι εμείς ανθρώπους που πιθανόν να αγαπούσαμε.
Αλλά υπάρχουν κι εκείνα που τα διαφεντεύει ένας παράφορος έρωτας, που μας κάνουν να ξεχνάμε πώς είναι να ζούμε αλλά και να νιώθουμε τον πόνο όταν αυτός είναι χωρίς ανταπόκριση…Πολύ αργά θα καταλάβεις ότι τα καλύτερα ταξίδια είναι αυτά που δεν έκανες ποτέ. Που δεν τα τόλμησες, που δεν τα γεύτηκες.
Το δικό μου ξεκίνησε τη μέρα που μου ανακοίνωσαν ότι μου είχαν απομείνει μερικοί μήνες ζωής. Και ήταν το πιο όμορφο που έχω κάνει…
Λίγα λόγια
Είμαι η Αλεξάνδρα. Ζω στην Αθήνα και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου αγαπώ το διάβασμα όσο τίποτα άλλο.
Χάρισε μου ένα βιβλίο και θα με κάνεις φίλη σου για πάντα.
Εκτός από το διάβασμα, αγαπώ πολύ και το γράψιμο και το πιο τρελό ονειρό μου είναι να γράψω το δικό μου βιβλίο.
Και επειδή δεν το βλέπω αυτό να συμβαίνει στο άμεσο μέλλον προσπάθησα να συνδυάσω αυτά τα δυο, γράφοντας για βιβλία.
Αρχικά ως αρθρογράφος στο διαδικτυακό περιοδικό www.maxmag.gr και αργότερα στο δικό μου blog το www.bookstories.gr.
Όταν δεν διαβάζω, φτιάχνω τις λίστες μου με τα βιβλία που θέλω να αγοράσω και που τελικά τα αγοράζω.
Με αποτέλεσμα να έχω μια υπέροχη βιβλιοθήκη με πολλά διαβασμένα και ακόμα περισσότερα αδιάβαστα βιβλία…
Πες μου τι περίπου θέλεις να διαβάσεις και θα σου βρω σίγουρα το κατάλληλο βιβλίο…
Που θα βρεις την Αλεξάνδρα
Πάτησε στο σύνδεσμο για να μεταφερθείς στον ιστότοπο που σε ενδιαφέρει
